Pauls Every Use of the Word 'APO'

(Rom 1:7)  πασιν τοις ουσιν εν ρωμη αγαπητοις θεου κλητοις αγιοις χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
 
(Rom 1:20)  τα γαρ αορατα αυτου απο κτισεως κοσμου τοις ποιημασιν νοουμενα καθοραται η τε αιδιος αυτου δυναμις και θειοτης εις το ειναι αυτους αναπολογητους
 
 
(Rom 5:9)  πολλω ουν μαλλον δικαιωθεντες νυν εν τω αιματι αυτου σωθησομεθα δι αυτου απο της οργης
 
 
(Rom 5:14)  Aαλλα TSBαλλ εβασιλευσεν ο θανατος απο αδαμ μεχρι Aμωυσεως TSBμωσεως και επι τους μη αμαρτησαντας επι τω ομοιωματι της παραβασεως αδαμ ος εστιν τυπος του μελλοντος
 
(Rom 6:7)  ο γαρ αποθανων δεδικαιωται απο της αμαρτιας
 
(Rom 6:18)  ελευθερωθεντες δε απο της αμαρτιας εδουλωθητε τη δικαιοσυνη
 
(Rom 6:22)  νυνι δε ελευθερωθεντες απο της αμαρτιας δουλωθεντες δε τω θεω εχετε τον καρπον υμων εις αγιασμον το δε τελος ζωην αιωνιον
 
(Rom 7:2)  η γαρ υπανδρος γυνη τω ζωντι ανδρι δεδεται νομω εαν δε αποθανη ο ανηρ κατηργηται απο του νομου του ανδρος
 
(Rom 7:3)  αρα ουν ζωντος του ανδρος μοιχαλις χρηματισει εαν γενηται ανδρι ετερω εαν δε αποθανη ο ανηρ ελευθερα εστιν απο του νομου του μη ειναι αυτην μοιχαλιδα γενομενην ανδρι ετερω
 
 
(Rom 7:6)  νυνι δε κατηργηθημεν απο του νομου Sαποθανοντος TBAαποθανοντες εν ω κατειχομεθα ωστε δουλευειν ημας εν καινοτητι πνευματος και ου παλαιοτητι γραμματος
 
(Rom 8:2)  ο γαρ νομος του πνευματος της ζωης εν χριστω ιησου ηλευθερωσεν Aσε TSBμε απο του νομου της αμαρτιας και του θανατου
 
(Rom 8:21)  οτι και αυτη η κτισις ελευθερωθησεται απο της δουλειας της φθορας εις την ελευθεριαν της δοξης των τεκνων του θεου
 
(Rom 8:35)  τις ημας χωρισει απο της αγαπης του χριστου θλιψις η στενοχωρια η διωγμος η λιμος η γυμνοτης η κινδυνος η μαχαιρα
 
(Rom 8:39)  ουτε υψωμα ουτε βαθος ουτε τις κτισις ετερα δυνησεται ημας χωρισαι απο της αγαπης του θεου της εν χριστω ιησου τω κυριω ημων
 
(Rom 9:3)  Bευχομην TSAηυχομην γαρ TSBαυτος TSBεγω αναθεμα ειναι Aαυτος Aεγω απο του χριστου υπερ των αδελφων μου των συγγενων μου κατα σαρκα
 
(Rom 11:25)  ου γαρ θελω υμας αγνοειν αδελφοι το μυστηριον τουτο ινα μη ητε Aπαρ TSBπαρ εαυτοις φρονιμοι οτι πωρωσις απο μερους τω ισραηλ γεγονεν Aαχρι TSBαχρις ου το πληρωμα των εθνων εισελθη
 
 
(Rom 11:26)  και ουτως πας ισραηλ σωθησεται καθως γεγραπται ηξει εκ σιων ο ρυομενος TSBκαι αποστρεψει ασεβειας απο ιακωβ
 
(Rom 15:15)  τολμηροτερον δε εγραψα υμιν TSBαδελφοι απο μερους ως επαναμιμνησκων υμας δια την χαριν την δοθεισαν μοι υπο του θεου
 
(Rom 15:19)  εν δυναμει σημειων και τερατων εν δυναμει πνευματος Aθεου TSBθεου ωστε με απο ιερουσαλημ και κυκλω μεχρι του ιλλυρικου πεπληρωκεναι το ευαγγελιον του χριστου
 
(Rom 15:23)  νυνι δε μηκετι τοπον εχων εν τοις Aκλιμασι TSBκλιμασιν τουτοις επιποθιαν δε εχων του ελθειν προς υμας απο πολλων ετων
 
(Rom 15:24)  ως Aαν TSBεαν πορευωμαι εις την σπανιαν TSBελευσομαι TSBπρος TSBυμας ελπιζω γαρ διαπορευομενος θεασασθαι υμας και υφ υμων προπεμφθηναι εκει εαν υμων πρωτον απο μερους εμπλησθω
 
(Rom 15:31)  ινα ρυσθω απο των απειθουντων εν τη ιουδαια και TSBινα η διακονια μου η εις ιερουσαλημ ευπροσδεκτος TSBγενηται τοις αγιοις Aγενηται
 
(1Co 1:3)  χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
 
(1Co 1:30)  εξ αυτου δε υμεις εστε εν χριστω ιησου ος εγενηθη TSBημιν σοφια Aημιν απο θεου δικαιοσυνη τε και αγιασμος και απολυτρωσις
 
(1Co 4:5)  ωστε μη προ καιρου τι κρινετε εως αν ελθη ο κυριος ος και φωτισει τα κρυπτα του σκοτους και φανερωσει τας βουλας των καρδιων και τοτε ο επαινος γενησεται εκαστω απο του θεου
 
 
(1Co 6:19)  η ουκ οιδατε οτι το σωμα υμων ναος του εν υμιν αγιου πνευματος εστιν ου εχετε απο θεου και ουκ εστε εαυτων
 
(1Co 7:10)  τοις δε γεγαμηκοσιν παραγγελλω ουκ εγω Aαλλα TSBαλλ ο κυριος γυναικα απο ανδρος μη χωρισθηναι
 
(1Co 7:27)  δεδεσαι γυναικι μη ζητει λυσιν λελυσαι απο γυναικος μη ζητει γυναικα
 
 
(1Co 10:14)  διοπερ αγαπητοι μου φευγετε απο της Aειδωλολατριας TSBειδωλολατρειας
 
(1Co 11:23)  εγω γαρ παρελαβον απο του κυριου ο και παρεδωκα υμιν οτι ο κυριος ιησους εν τη νυκτι η Aπαρεδιδετο TSBπαρεδιδοτο ελαβεν αρτον
 
(2Co 1:2)  χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
 
(2Co 1:14)  καθως και επεγνωτε ημας απο μερους οτι καυχημα υμων εσμεν καθαπερ και υμεις ημων εν τη ημερα του κυριου Aημων ιησου
 
(2Co 1:16)  και δι υμων διελθειν εις μακεδονιαν και παλιν απο μακεδονιας ελθειν προς υμας και υφ υμων προπεμφθηναι εις την ιουδαιαν
 
(2Co 2:5)  ει δε τις λελυπηκεν ουκ εμε λελυπηκεν BAαλλα TSαλλ απο μερους ινα μη επιβαρω παντας υμας
 
 
(2Co 3:18)  ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικονα μεταμορφουμεθα απο δοξης εις δοξαν καθαπερ απο κυριου πνευματος
 
(2Co 5:6)  θαρρουντες ουν παντοτε και ειδοτες οτι ενδημουντες εν τω σωματι εκδημουμεν απο του κυριου
 
​
(2Co 5:16)  ωστε ημεις απο του νυν ουδενα οιδαμεν κατα σαρκα ει TSBδε και εγνωκαμεν κατα σαρκα χριστον αλλα νυν ουκετι γινωσκομεν
 
 
(2Co 7:1)  ταυτας ουν εχοντες τας επαγγελιας αγαπητοι καθαρισωμεν εαυτους απο παντος μολυσμου σαρκος και πνευματος επιτελουντες αγιωσυνην εν φοβω θεου
 
(2Co 7:13)  δια τουτο παρακεκλημεθα επι BAδε τη παρακλησει Aημων TSBυμων περισσοτερως TSδε μαλλον εχαρημεν επι τη χαρα τιτου οτι αναπεπαυται το πνευμα αυτου απο παντων υμων
 
(2Co 8:10)  και γνωμην εν τουτω διδωμι τουτο γαρ υμιν συμφερει οιτινες ου μονον το ποιησαι αλλα και το θελειν προενηρξασθε απο περυσι
 
(2Co 9:2)  οιδα γαρ την προθυμιαν υμων ην υπερ υμων καυχωμαι μακεδοσιν οτι αχαια παρεσκευασται απο περυσι και Aτο TSBο TSBεξ υμων ζηλος ηρεθισεν τους πλειονας
 
 (2Co 11:3)  φοβουμαι δε Aμη Aπως TSBμηπως ως ο οφις TSBευαν εξηπατησεν Aευαν εν τη πανουργια αυτου TSBουτως φθαρη τα νοηματα υμων απο της απλοτητος Aκαι Aτης Aαγνοτητος της εις τον χριστον
 
(2Co 11:9)  και παρων προς υμας και υστερηθεις ου κατεναρκησα Aουθενος TSBουδενος το γαρ υστερημα μου προσανεπληρωσαν οι αδελφοι ελθοντες απο μακεδονιας και εν παντι αβαρη TSBυμιν εμαυτον Aυμιν ετηρησα και τηρησω
 
(Gal 1:3)  χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος TSBκαι TSBκυριου ημων Aκαι Aκυριου ιησου χριστου
 
(Gal 1:6)  θαυμαζω οτι ουτως ταχεως μετατιθεσθε απο του καλεσαντος υμας εν χαριτι Aχριστου TSBχριστου εις ετερον ευαγγελιον
 
(Gal 2:6)  απο δε των δοκουντων ειναι τι οποιοι ποτε ησαν ουδεν μοι διαφερει προσωπον Aο θεος ανθρωπου ου λαμβανει εμοι γαρ οι δοκουντες ουδεν προσανεθεντο
 
 (Gal 2:12)  προ του γαρ ελθειν τινας απο ιακωβου μετα των εθνων συνησθιεν οτε δε ηλθον υπεστελλεν και αφωριζεν εαυτον φοβουμενος τους εκ περιτομης
 

​(Gal 4:24)  ατινα εστιν αλληγορουμενα αυται γαρ εισιν TSαι δυο διαθηκαι μια μεν απο ορους σινα εις δουλειαν γεννωσα ητις εστιν αγαρ
 
 
(Gal 5:4)  κατηργηθητε απο TSBτου χριστου οιτινες εν νομω δικαιουσθε της χαριτος εξεπεσατε
 
 
(Eph 1:2)  χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
 
(Eph 3:9)  και φωτισαι Aπαντας TSBπαντας τις η BAοικονομια TSκοινωνια του μυστηριου του αποκεκρυμμενου απο των αιωνων εν τω θεω τω τα παντα κτισαντι TSBδια TSBιησου TSBχριστου
 
(Eph 6:23)  ειρηνη τοις αδελφοις και αγαπη μετα πιστεως απο θεου πατρος και κυριου ιησου χριστου
 
(Php 1:2)  χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
 
(Php 1:5)  επι τη κοινωνια υμων εις το ευαγγελιον απο Aτης πρωτης ημερας αχρι του νυν
 
(Php 1:28)  και μη πτυρομενοι εν μηδενι υπο των αντικειμενων ητις TSBαυτοις TSBμεν εστιν Aαυτοις ενδειξις απωλειας Aυμων TSBυμιν δε σωτηριας και τουτο απο θεου
 
 (Php 4:15)  οιδατε δε και υμεις φιλιππησιοι οτι εν αρχη του ευαγγελιου οτε εξηλθον απο μακεδονιας ουδεμια μοι εκκλησια εκοινωνησεν εις λογον δοσεως και Aλημψεως TSBληψεως ει μη υμεις μονοι
 
(Col 1:2)  τοις εν SAκολοσσαις TBκολασσαις αγιοις και πιστοις αδελφοις εν χριστω χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων TSBκαι TSBκυριου TSBιησου TSBχριστου
 
(Col 1:7)  καθως TSBκαι εμαθετε απο επαφρα του αγαπητου συνδουλου ημων ος εστιν πιστος υπερ υμων διακονος του χριστου
 
(Col 1:23)  Aει Aγε TSBειγε επιμενετε τη πιστει τεθεμελιωμενοι και εδραιοι και μη μετακινουμενοι απο της ελπιδος του ευαγγελιου ου ηκουσατε του κηρυχθεντος εν παση TSBτη κτισει τη υπο τον ουρανον ου εγενομην εγω παυλος διακονος
 

(Col 1:26)  το μυστηριον το αποκεκρυμμενον απο των αιωνων και απο των γενεων Aνυν TSBνυνι δε εφανερωθη τοις αγιοις αυτου
 
(Col 2:20)  ει TSουν απεθανετε συν TSτω χριστω απο των στοιχειων του κοσμου τι ως ζωντες εν κοσμω δογματιζεσθε
 
(Col 3:24)  ειδοτες οτι απο κυριου Aαπολημψεσθε Bληψεσθε TSαποληψεσθε την ανταποδοσιν της κληρονομιας τω TSBγαρ κυριω χριστω δουλευετε
 
(1Th 1:9)  αυτοι γαρ περι ημων απαγγελλουσιν οποιαν εισοδον SBAεσχομεν Tεχομεν προς υμας και πως επεστρεψατε προς τον θεον απο των ειδωλων δουλευειν θεω ζωντι και αληθινω
 
(1Th 4:3)  τουτο γαρ εστιν θελημα του θεου ο αγιασμος υμων απεχεσθαι υμας απο της πορνειας
 
(1Th 5:22)  απο παντος ειδους πονηρου απεχεσθε
 
(2Th 1:2)  χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος Aημων TSBημων και κυριου ιησου χριστου
 
(2Th 1:9)  οιτινες δικην τισουσιν ολεθρον αιωνιον απο προσωπου του κυριου και απο της δοξης της ισχυος αυτου
 

​(2Th 2:2)  εις το μη ταχεως σαλευθηναι υμας απο του νοος Aμηδε TSBμητε θροεισθαι μητε δια πνευματος μητε δια λογου μητε δι επιστολης ως δι ημων ως οτι ενεστηκεν η ημερα του Aκυριου TSBχριστου
 
(2Th 3:2)  και ινα ρυσθωμεν απο των ατοπων και πονηρων ανθρωπων ου γαρ παντων η πιστις
 
 
(2Th 3:3)  πιστος δε εστιν ο κυριος ος στηριξει υμας και φυλαξει απο του πονηρου
 
(2Th 3:6)  παραγγελλομεν δε υμιν αδελφοι εν ονοματι του κυριου Aημων TSBημων ιησου χριστου στελλεσθαι υμας απο παντος αδελφου ατακτως περιπατουντος και μη κατα την παραδοσιν ην Aπαρελαβοσαν Bπαρελαβον TSπαρελαβεν παρ ημων
 
(1Ti 1:2)  τιμοθεω γνησιω τεκνω εν πιστει χαρις ελεος ειρηνη απο θεου πατρος TSBημων και TBAχριστου ιησου Sχριστου του κυριου ημων
 
(1Ti 3:7)  δει δε TSBαυτον και μαρτυριαν καλην εχειν απο των εξωθεν ινα μη εις ονειδισμον εμπεση και παγιδα του διαβολου
 
(1Ti 6:10)  ριζα γαρ παντων των κακων εστιν η φιλαργυρια ης τινες ορεγομενοι απεπλανηθησαν απο της πιστεως και εαυτους περιεπειραν οδυναις πολλαις
 
 
​(2Ti 1:2)  τιμοθεω αγαπητω τεκνω χαρις ελεος ειρηνη απο θεου πατρος και χριστου ιησου του κυριου ημων
 
(2Ti 1:3)  χαριν εχω τω θεω ω λατρευω απο προγονων εν καθαρα συνειδησει ως αδιαλειπτον εχω την περι σου μνειαν εν ταις δεησεσιν μου νυκτος και ημερας
 
(2Ti 2:19)  ο μεντοι στερεος θεμελιος του θεου εστηκεν εχων την σφραγιδα ταυτην εγνω κυριος τους οντας αυτου και αποστητω απο αδικιας πας ο ονομαζων το ονομα BAκυριου TSχριστου
 
(2Ti 2:21)  εαν ουν τις εκκαθαρη εαυτον απο τουτων εσται σκευος εις τιμην ηγιασμενον TSBκαι ευχρηστον τω δεσποτη εις παν εργον αγαθον ητοιμασμενον
 
(2Ti 3:15)  και οτι απο βρεφους Aτα TSBτα ιερα γραμματα οιδας τα δυναμενα σε σοφισαι εις σωτηριαν δια πιστεως της εν χριστω ιησου
 
(2Ti 4:4)  και απο μεν της αληθειας την ακοην αποστρεψουσιν επι δε τους μυθους εκτραπησονται
 
(2Ti 4:18)  TSBκαι ρυσεται με ο κυριος απο παντος εργου πονηρου και σωσει εις την βασιλειαν αυτου την επουρανιον ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην
 
(Tit 1:4)  τιτω γνησιω τεκνω κατα κοινην πιστιν χαρις Aκαι TSBελεος ειρηνη απο θεου πατρος και TSBκυριου TSBιησου χριστου Aιησου του σωτηρος ημων
 
(Tit 2:14)  ος εδωκεν εαυτον υπερ ημων ινα λυτρωσηται ημας απο πασης ανομιας και καθαριση εαυτω λαον περιουσιον ζηλωτην καλων εργων
 
(Phm 1:3)  χαρις υμιν και ειρηνη απο θεου πατρος ημων και κυριου ιησου χριστου
 
(Heb 3:12)  βλεπετε αδελφοι μηποτε εσται εν τινι υμων καρδια πονηρα απιστιας εν τω αποστηναι απο θεου ζωντος
 

(Heb 4:3)  εισερχομεθα γαρ εις Aτην TSBτην καταπαυσιν οι πιστευσαντες καθως ειρηκεν ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου καιτοι των εργων απο καταβολης κοσμου γενηθεντων
 
(Heb 4:4)  ειρηκεν γαρ που περι της εβδομης ουτως και κατεπαυσεν ο θεος εν τη ημερα τη εβδομη απο παντων των εργων αυτου
 
(Heb 4:10)  ο γαρ εισελθων εις την καταπαυσιν αυτου και αυτος κατεπαυσεν απο των εργων αυτου ωσπερ απο των ιδιων ο θεος
 
(Heb 5:7)  ος εν ταις ημεραις της σαρκος αυτου δεησεις τε και ικετηριας προς τον δυναμενον σωζειν αυτον εκ θανατου μετα κραυγης ισχυρας και δακρυων προσενεγκας και εισακουσθεις απο της ευλαβειας
 
(Heb 6:1)  διο αφεντες τον της αρχης του χριστου λογον επι την τελειοτητα φερωμεθα μη παλιν θεμελιον καταβαλλομενοι μετανοιας απο νεκρων εργων και πιστεως επι θεον
 
(Heb 6:7)  γη γαρ η πιουσα τον επ αυτης TSBπολλακις ερχομενον Aπολλακις υετον και τικτουσα βοτανην ευθετον εκεινοις δι ους και γεωργειται μεταλαμβανει ευλογιας απο του θεου
 
(Heb 7:1)  ουτος γαρ ο μελχισεδεκ βασιλευς σαλημ ιερευς του θεου του υψιστου ο συναντησας αβρααμ υποστρεφοντι απο της κοπης των βασιλεων και ευλογησας αυτον
 
(Heb 7:2)  ω και δεκατην απο παντων εμερισεν αβρααμ πρωτον μεν ερμηνευομενος βασιλευς δικαιοσυνης επειτα δε και βασιλευς σαλημ ο εστιν βασιλευς ειρηνης
 

(Heb 7:26)  τοιουτος γαρ ημιν Aκαι επρεπεν αρχιερευς οσιος ακακος αμιαντος κεχωρισμενος απο των αμαρτωλων και υψηλοτερος των ουρανων γενομενος
 
(Heb 8:11)  και ου μη διδαξωσιν εκαστος τον BAπολιτην TSπλησιον αυτου και εκαστος τον αδελφον αυτου λεγων γνωθι τον κυριον οτι παντες ειδησουσιν με απο μικρου TSBαυτων εως μεγαλου αυτων
 
 (Heb 9:14)  ποσω μαλλον το αιμα του χριστου ος δια πνευματος αιωνιου εαυτον προσηνεγκεν αμωμον τω θεω καθαριει την συνειδησιν Aημων TSBυμων απο νεκρων εργων εις το λατρευειν θεω ζωντι
 
(Heb 9:26)  επει εδει αυτον πολλακις παθειν απο καταβολης κοσμου Aνυνι TSBνυν δε απαξ επι συντελεια των αιωνων εις αθετησιν Aτης αμαρτιας δια της θυσιας αυτου πεφανερωται
 
 (Heb 10:22)  προσερχωμεθα μετα αληθινης καρδιας εν πληροφορια πιστεως Aρεραντισμενοι TSBερραντισμενοι τας καρδιας απο συνειδησεως πονηρας και Aλελουσμενοι TSBλελουμενοι το σωμα υδατι καθαρω
 
(Heb 11:34)  εσβεσαν δυναμιν πυρος εφυγον στοματα Aμαχαιρης TSBμαχαιρας Aεδυναμωθησαν TSBενεδυναμωθησαν απο ασθενειας εγενηθησαν ισχυροι εν πολεμω παρεμβολας εκλιναν αλλοτριων
 
(Heb 12:15)  επισκοπουντες μη τις υστερων απο της χαριτος του θεου μη τις ριζα πικριας ανω φυουσα ενοχλη και Aδι TSBδια Aαυτης TSBταυτης μιανθωσιν πολλοι
 
(Heb 13:24)  ασπασασθε παντας τους ηγουμενους υμων και παντας τους αγιους ασπαζονται υμας οι απο της ιταλιας
 
 
Luke, from Acts
Act 3:19  μετανοησατε ουν και επιστρεψατε εις το εξαλειφθηναι υμων τας αμαρτιας οπως αν ελθωσιν καιροι αναψυξεως απο προσωπου του κυριου
 
 
 

Rom 1:7)  to all who are beloved of God in Rome, called as saints: Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ.
 
(Rom 1:20)  For since the creation of the world His invisible attributes, His eternal power and divine nature, have been clearly seen, being understood through what has been made, so that they are without excuse.
 
(Rom 5:9)  Much more then, having now been justified by His blood, we shall be saved from the wrath of God through Him.
 
(Rom 5:14)  Nevertheless death reigned from Adam until Moses, even over those who had not sinned in the likeness of the offense of Adam, who is a type of Him who was to come.
 
(Rom 6:7)  for he who has died is freed from sin.
 
 
(Rom 6:18)  and having been freed from sin, you became slaves of righteousness.
 
(Rom 6:22)  But now having been freed from sin and enslaved to God, you derive your benefit, resulting in sanctification, and the outcome, eternal life.
 
 (Rom 7:2)  For the married woman is bound by law to her husband while he is living; but if her husband dies, she is released from the law concerning the husband.
 
(Rom 7:3)  So then, if while her husband is living she is joined to another man, she shall be called an adulteress; but if her husband dies, she is free from the law, so that she is not an adulteress though she is joined to another man.
 
(Rom 7:6)  But now we have been released from the Law, having died to that by which we were bound, so that we serve in newness of the Spirit and not in oldness of the letter.
 
(Rom 8:2)  For the law of the Spirit of life in Christ Jesus has set you free from the law of sin and of death.
 
 
(Rom 8:21)  that the creation itself also will be set free from its slavery to corruption into the freedom of the glory of the children of God.
 
(Rom 8:35)  Who will separate us from the love of Christ? Will tribulation, or distress, or persecution, or famine, or nakedness, or peril, or sword?
 
(Rom 8:39)  nor height, nor depth, nor any other created thing, will be able to separate us from the love of God, which is in Christ Jesus our Lord.
 
(Rom 9:3)  For I could wish that I myself were accursed, separated from Christ for the sake of my brethren, my kinsmen according to the flesh,
 
(Rom 11:25)  For I do not want you, brethren, to be uninformed of this mystery--so that you will not be wise in your own estimation--that a partial hardening has happened to Israel until the fullness of the Gentiles has come in;
 
(Rom 11:26)  and so all Israel will be saved; just as it is written, "THE DELIVERER WILL COME FROM ZION, HE WILL REMOVE UNGODLINESS FROM JACOB."
 
(Rom 15:15)  But I have written very boldly to you on some points so as to remind you again, because of the grace that was given me from God,
 
(Rom 15:19)  in the power of signs and wonders, in the power of the Spirit; so that from Jerusalem and round about as far as Illyricum I have fully preached the gospel of Christ.
 
(Rom 15:23)  but now, with no further place for me in these regions, and since I have had for many years a longing to come to you
 
 (Rom 15:24)  whenever I go to Spain--for I hope to see you in passing, and to be helped on my way there by you, when I have first enjoyed your company for a while--
  

 (Rom 15:31)  that I may be rescued from those who are disobedient in Judea, and that my service for Jerusalem may prove acceptable to the saints;
 
(1Co 1:3)  Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ.
 
(1Co 1:30)  But by His doing you are in Christ Jesus, who became to us wisdom from God, and righteousness and sanctification, and redemption,
 
(1Co 4:5)  Therefore do not go on passing judgment before the time, but wait until the Lord comes who will both bring to light the things hidden in the darkness and disclose the motives of men's hearts; and then each man's praise will come to him from God.
 
(1Co 6:19)  Or do you not know that your body is a temple of the Holy Spirit who is in you, whom you have from God, and that you are not your own?
 
(1Co 7:10)  But to the married I give instructions, not I, but the Lord, that the wife should not leave her husband
 
​(1Co 7:27)  Are you bound to a wife? Do not seek to be released. Are you released from a wife? Do not seek a wife.
 
(1Co 10:14)  Therefore, my beloved, flee from idolatry.
 
 
(1Co 11:23)  For I received from the Lord that which I also delivered to you, that the Lord Jesus in the night in which He was betrayed took bread;
 
(2Co 1:2)  Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ.
 
(2Co 1:14)  just as you also partially did understand us, that we are your reason to be proud as you also are ours, in the day of our Lord Jesus.
 
(2Co 1:16)  that is, to pass your way into Macedonia, and again from Macedonia to come to you, and by you to be helped on my journey to Judea.
 
(2Co 2:5)  But if any has caused sorrow, he has caused sorrow not to me, but in some degree--in order not to say too much--to all of you.
 
(2Co 3:18)  But we all, with unveiled face, beholding as in a mirror the glory of the Lord, are being transformed into the same image from glory to glory, just as from the Lord, the Spirit.
 
(2Co 5:6)  Therefore, being always of good courage, and knowing that while we are at home in the body we are absent from the Lord--
 
(2Co 5:16)  Therefore from now on we recognize no one according to the flesh; even though we have known Christ according to the flesh, yet now we know Him in this way no longer.
 
(2Co 7:1)  Therefore, having these promises, beloved, let us cleanse ourselves from all defilement of flesh and spirit, perfecting holiness in the fear of God.
 
(2Co 7:13)  For this reason we have been comforted. And besides our comfort, we rejoiced even much more for the joy of Titus, because his spirit has been refreshed by you all.
 
(2Co 8:10)  I give my opinion in this matter, for this is to your advantage, who were the first to begin a year ago not only to do this, but also to desire to do it.
 
(2Co 9:2)  for I know your readiness, of which I boast about you to the Macedonians, namely, that Achaia has been prepared since last year, and your zeal has stirred up most of them.
 
 (2Co 11:3)  But I am afraid that, as the serpent deceived Eve by his craftiness, your minds will be led astray from the simplicity and purity of devotion to Christ.
 

​(2Co 11:9)  and when I was present with you and was in need, I was not a burden to anyone; for when the brethren came from Macedonia they fully supplied my need, and in everything I kept myself from being a burden to you, and will continue to do so.
 
(Gal 1:3)  Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ,
 
(Gal 1:6)  I am amazed that you are so quickly deserting Him who called you by the grace of Christ, for a different gospel;
 
(Gal 2:6)  But from those who were of high reputation (what they were makes no difference to me; God shows no partiality)--well, those who were of reputation contributed nothing to me.
 
(Gal 2:12)  For prior to the coming of certain men from James, he used to eat with the Gentiles; but when they came, he began to withdraw and hold himself aloof, fearing the party of the circumcision.
 
(Gal 4:24)  This is allegorically speaking, for these women are two covenants: one proceeding from Mount Sinai bearing children who are to be slaves; she is Hagar.
 
 
 (Gal 5:4)  You have been severed from Christ, you who are seeking to be justified by law; you have fallen from grace.
 
(Eph 1:2)  Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ.
 
(Eph 3:9)  and to bring to light what is the administration of the mystery which for ages has been hidden in God who created all things;
 
 
(Eph 6:23)  Peace be to the brethren, and love with faith, from God the Father and the Lord Jesus Christ.
 
(Php 1:2)  Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ.
 
(Php 1:5)  in view of your participation in the gospel from the first day until now.
 
(Php 1:28)  in no way alarmed by your opponents--which is a sign of destruction for them, but of salvation for you, and that too, from God.
 
 
 (Php 4:15)  You yourselves also know, Philippians, that at the first preaching of the gospel, after I left Macedonia, no church shared with me in the matter of giving and receiving but you alone;
 
(Col 1:2)  To the saints and faithful brethren in Christ who are at Colossae: Grace to you and peace from God our Father.
 
(Col 1:7)  just as you learned it from Epaphras, our beloved fellow bond-servant, who is a faithful servant of Christ on our behalf,
 

​(Col 1:23)  if indeed you continue in the faith firmly established and steadfast, and not moved away from the hope of the gospel that you have heard, which was proclaimed in all creation under heaven, and of which I, Paul, was made a minister.
 Note:   μετακινουμενοι  means being moved away
 
(Col 1:26)  that is, the mystery which has been hidden from the past ages and generations, but has now been manifested to His saints,
 
(Col 2:20)  If you have died with Christ to the elementary principles of the world, why, as if you were living in the world, do you submit yourself to decrees, such as,
 
(Col 3:24)  knowing that from the Lord you will receive the reward of the inheritance. It is the Lord Christ whom you serve.
 
(1Th 1:9)  For they themselves report about us what kind of a reception we had with you, and how you turned to God from idols to serve a living and true God,
            
 
(1Th 4:3)  For this is the will of God, your sanctification; that is, that you abstain from sexual immorality;
 
(1Th 5:22)  abstain from every form of evil.
 
(2Th 1:2)  Grace to you and peace from God the Father and the Lord Jesus Christ.
 
(2Th 1:9)  These will pay the penalty of eternal destruction, away from the presence of the Lord and from the glory of His power,
Note: No verb indicating separation
 
(2Th 2:2)  that you not be quickly shaken from your composure or be disturbed either by a spirit or a message or a letter as if from us, to the effect that the day of the Lord has come.
 
(2Th 3:2)  and that we will be rescued from perverse and evil men; for not all have faith.
 

​(2Th 3:3)  But the Lord is faithful, and He will strengthen and protect you from the evil one.
 
(2Th 3:6)  Now we command you, brethren, in the name of our Lord Jesus Christ, that you keep away from every brother who leads an unruly life and not according to the tradition which you received from us.
Note:  στελλεσθαι means withdraw
 
(1Ti 1:2)  To Timothy, my true child in the faith: Grace, mercy and peace from God the Father and Christ Jesus our Lord.
 
(1Ti 3:7)  And he must have a good reputation with those outside the church, so that he will not fall into reproach and the snare of the devil.
 
(1Ti 6:10)  For the love of money is a root of all sorts of evil, and some by longing for it have wandered away from the faith and pierced themselves with many griefs.
Note: απεπλανηθησαν means ‘were seduced’
 
(2Ti 1:2)  To Timothy, my beloved son: Grace, mercy and peace from God the Father and Christ Jesus our Lord.
 
(2Ti 1:3)  I thank God, whom I serve with a clear conscience the way my forefathers did, as I constantly remember you in my prayers night and day,
 
(2Ti 2:19)  Nevertheless, the firm foundation of God stands, having this seal, "The Lord knows those who are His," and, "Everyone who names the name of the Lord is to abstain from wickedness."
 
(2Ti 2:21)  Therefore, if anyone cleanses himself from these things, he will be a vessel for honor, sanctified, useful to the Master, prepared for every good work.
 
(2Ti 3:15)  and that from childhood you have known the sacred writings which are able to give you the wisdom that leads to salvation through faith which is in Christ Jesus.
(2Ti 4:4)  and will turn away their ears from the truth and will turn aside to myths.
 
(2Ti 4:18)  The Lord will rescue me from every evil deed, and will bring me safely to His heavenly kingdom; to Him be the glory forever and ever. Amen.
 
(Tit 1:4)  To Titus, my true child in a common faith: Grace and peace from God the Father and Christ Jesus our Savior.
 
(Tit 2:14)  who gave Himself for us to redeem us from every lawless deed, and to purify for Himself a people for His own possession, zealous for good deeds.
 
(Phm 1:3)  Grace to you and peace from God our Father and the Lord Jesus Christ.
 
(Heb 3:12)  Take care, brethren, that there not be in any one of you an evil, unbelieving heart that falls away from the living God.
Note:  αποστηναι means ‘departing’

​(Heb 4:3)  For we who have believed enter that rest, just as He has said, "AS I SWORE IN MY WRATH, THEY SHALL NOT ENTER MY REST," although His works were finished from the foundation of the world.
 
(Heb 4:4)  For He has said somewhere concerning the seventh day: "AND GOD RESTED ON THE SEVENTH DAY FROM ALL HIS WORKS";
 
(Heb 4:10)  For the one who has entered His rest has himself also rested from his works, as God did from His.
 
 
(Heb 5:7)  In the days of His flesh, He offered up both prayers and supplications with loud crying and tears to the One able to save Him from death, and He was heard because of His piety.
 
(Heb 6:1)  Therefore leaving the elementary teaching about the Christ, let us press on to maturity, not laying again a foundation of repentance from dead works and of faith toward God,
 
(Heb 6:7)  For ground that drinks the rain which often falls on it and brings forth vegetation useful to those for whose sake it is also tilled, receives a blessing from God;
 
 
(Heb 7:1)  For this Melchizedek, king of Salem, priest of the Most High God, who met Abraham as he was returning from the slaughter of the kings and blessed him,
 
(Heb 7:2)  to whom also Abraham apportioned a tenth part of all the spoils, was first of all, by the translation of his name, king of righteousness, and then also king of Salem, which is king of peace.
 
(Heb 7:26)  For it was fitting for us to have such a high priest, holy, innocent, undefiled, separated from sinners and exalted above the heavens;
 
(Heb 8:11)  "AND THEY SHALL NOT TEACH EVERYONE HIS FELLOW CITIZEN, AND EVERYONE HIS BROTHER, SAYING, 'KNOW THE LORD,' FOR ALL WILL KNOW ME, FROM THE LEAST TO THE GREATEST OF THEM.
 
(Heb 9:14)  how much more will the blood of Christ, who through the eternal Spirit offered Himself without blemish to God, cleanse your conscience from dead works to serve the living God?
 
(Heb 9:26)  Otherwise, He would have needed to suffer often since the foundation of the world; but now once at the consummation of the ages He has been manifested to put away sin by the sacrifice of Himself.
 
 (Heb 10:22)  let us draw near with a sincere heart in full assurance of faith, having our hearts sprinkled clean from an evil conscience and our bodies washed with pure water.
 

(Heb 11:34)  quenched the power of fire, escaped the edge of the sword, from weakness were made strong, became mighty in war, put foreign armies to flight.
 
 
(Heb 12:15)  See to it that no one comes short of the grace of God; that no root of bitterness springing up causes trouble, and by it many be defiled;
 
 
 (Heb 13:24)  Greet all of your leaders and all the saints. Those from Italy greet you.
 
 
 
Luke, from Acts
Act 3:19  "Therefore repent and return, so that your sins may be wiped away, in order that times of refreshing may come from the presence of the Lord;